Over mij
Uitgerekend op mijn eerste trainingsdag van de opleiding die ik zo graag wilde doen, werd mijn moeder ontslagen uit het ziekenhuis. En alles in mij vond dat ik eigenlijk haar op moest gaan halen, dat was het meest logische geweest dat ik degene was die haar uit het ziekenhuis zou halen.
Ondanks mijn innerlijke strijd heb ik nee gezegd en ben ik naar die trainingsdag gegaan. Het kostte me verschrikkelijk veel moeite, niet alleen voor mezelf, want ik had altijd gedaan wat er nodig was, ik heb altijd een vorm van mantelzorg in mijn leven gekend, maar het was ook nog eens het doorbreken van een familiepatroon.
Mijn moeder had architect of lerares willen worden, maar als dochter van een boer werd ze in haar tijd boerin en is ze een groot deel van haar leven aan het mantelzorgen geweest voor haar ouders. Als kind werd ik ook gevraagd voor taakjes bij opa en oma. Ik wist als tiener al haarfijn hoe ik hen het beste in een rolstoel kon vervoeren. Bij ons thuis deed je dat gewoon.
Totdat ik nee zei en een familielid heb gevraagd om mijn moeder in het ziekenhuis op te halen, op dat moment koos ik duidelijk voor mijn eigen leven en niet meer voor die vanzelfsprekende taak van mantelzorger.
Vanaf toen heb ik natuurlijk nog veel tijd besteed aan de zorg voor mijn vader en moeder, maar ik heb ook mijn eigen bedrijf gebouwd. Ik wilde namelijk niets liever dan coach worden. Ik wil vrouwen coachen, die net als ik, zorgpatronen in hun familie willen doorbreken en die kiezen voor hun eigen leven, ondanks de mantelzorg die op ze af komt.
Meer over mij ...
Ik heb levenservaring, ben achter de coulissen een ervaren mantelzorger geworden en rond mijn 50e nog van beroep geswitcht.
Ik coach al mijn hele leven zonder dat ik me daar zelf echt bewust van was, deze vaardigheden heb ik me via opleiding en training nu nog meer eigen gemaakt. Ik kom heel natuurlijk, open en spontaan over waardoor een ander de gelijkwaardigheid direct voelt.
Diep van binnen weet ik heel goed wat ik wil en het lukt me steeds beter om dit te volgen.
Visie
Zorgzaam zijn is een mooie eigenschap, maar het mag naar mijn idee niet doorslaan naar een kant dat de ander in je systeem altijd voorop staat, dat je je meer dan verantwoordelijk voelt voor het leven van de ander en dat het mantelzorgen ten koste gaat van jouw eigen leven, jouw eigen plannen.
Zorgpatronen kunnen van generatie op generatie overgaan. Ik houd niet van graven in het verleden. Alles gebeurt in het moment en er is altijd een keuze om anders te gaan denken en doen. Ik kijk vooral wat er nu speelt, wat ik voel dat ik nu nodig heb en wat ik mag veranderen om mijn eigen leven vorm te blijven geven naast het zorgen voor een ander.
Wat is typisch Jolanda ...
- ik ben een rasechte boerendochter, wel eentje die als jong kind zelf is gestopt met vlees eten
- ik houd van gezelligheid, praat graag en kan ook heel goed stil en alleen zijn
- ik heb een fotografisch geheugen; kan goed gezichten, wegen en data van verjaardagen onthouden
- mijn favoriete vakantie is een roadtrip door USA en Zweden
- ik kan genieten van een stad en ben blij dat ik in een dorp woon
- ik ben zuinig op mijn spullen, kan er ontzettend lang mee doen en heb een hekel aan verspilling
- ik geniet van levensverhalen en een goed gesprek
- ik kijk weinig tv, deze gaat sowieso uit bij ‘Nieuwsuur’ en wel eens aan voor ‘Eva’
- bij het lied ‘A brand new Day’ spring ik een gat in de lucht